CANTABRIE

Op 20 september varen we samen met opstappers Jan en Miriam in een rustig tochtje van ruim 5 uur van Getxo naar Laredo in de volgende provincie: Cantabrië. Er is een windvoorspelling van 3 Bft Oost . Annelies vaart de boot de box uit en in de haven zetten we zeil. We varen rustig langs de prachtige kusten met hoge, steile rotsen, waar gekleurde lagen gesteenten zichtbaar in zijn.

De overgang van Baskenland naar Cantabrië gaat geleidelijk. Op geografisch gebied is de kust van Zuid Frankrijk tot aan Rio Minho in Portugal gelijkmatig: kliffen die door ria’s worden doorsneden, brede valleien, baaien en vissershavens, en de aanwezigheid van Brem en een bijzondere zee-dennensoort, die helaas steeds vaker door Eucalyptus wordt vervangen. Het klimaat is zacht en vochtig. Cantabrië kan trots zijn op een paar enorme troeven: het bergmassief Picos de Europa, dat deels in Asturië ligt, de lange kust met mooie stranden, de Campo en de zuidelijke dalen.De Picos de Europa zijn een ontmoetingsplaats tussen de Mediterrane wereld en de Atlantische oceaan. De hoogste top is de Torre Blanca met 2615 meter.

In dit landschap kan je ’s ochtends een tocht naar de bergen maken en ’s middags in de Atlantische Oceaan zwemmen. Langs de kust loopt een trein waarmee je op een prachtige manier het kustgebied kan verkennen, maar wij hebben Skadi. Het is aan te raden een auto te huren en de prehistorische grotten te verkennen, de zogenaamde Sixtijnse kapel van de prehistorie, of de bergen te bezoeken en te bewandelen. Voor de zon en zee liefhebber is er een ruime keuze aan stranden: groot, klein, stedelijk, wild, kalm, bedaard of open naar de Golf van Biskaje.

DE MARINA EN LAREDO

De Marina van Laredo is berekend op veel schepen. Hij is mooi en schoon. Er liggen echter hooguit 10 schepen. De boxen zijn supergroot en beschut. Aan faciliteiten is er nog niet veel. Aan het havenhoofd ligt een restaurant. Iets dichter bij ons staat een smakeloos neergezette loods, waarin zich de nieuwe douches bevinden en het is een aardig eindje lopen naar het havenkantoor, een leeg modern gebouw met bovenin het kantoor van de havenmeester. Opnieuw worden we vriendelijk en zelfs perfect Engelstalig te woord gestaan: complimenten.

De stad staat bekend als een van de mooiste vissersplaatsen. In het estuarium van Treto, paralel aan de rivier ligt Laredo’s Regaton-strand en aan de andere kant, de fantastische set van duinen en strand die de zogenaamde 5 km. lange Salvé vormen. Aan het eind hiervan ligt de jachthaven. Het authentieke centrum binnen overblijfselen van Middeleeuwse stadmuren is een wirwar van straatjes en er zijn vele voorname huizen te vinden.

Onze aandacht gaat echter voornamelijk uit naar onze opstappers. In de vroege avond vinden we in het oude centrum een heerlijk pincho-restaurant, waar we onze laatste gezamelijke maaltijd nuttigen, want Jan en Miriam gaan na deze trip weer naar huis. Als opstappers vertrekken benadrukt dit des te meer dat je zelf niet naar huis gaat. Dat voelen wij opeens nadat wij onze vrienden hebben uitgezwaaid en wij hand in hand teruglopen naar Skadi...Het afscheid van Jan en Miriam brengt weer andere gevoelens met zich mee, heimwee, gemis van dingen maar ook het besef dat je elke dag intensief geniet en mãg genieten.

AANKOMST IN SANTANDER

Wanneer onze vrienden op de plaatselijke bus naar het vliegveld zijn gestapt maken wij ons klaar om naar de volgende haven te vertrekken. Het is opnieuw aangenaam warm en de hemel is blauw maar voorspelt weersverandering. Het is niet bezeild, 1 Bft Oost Noordoost en we moeten dus met de motor aan naar Santander, de hoofdstad van Cantabrië. De route is afwisselend vanwege de verschillen in rotsformaties aan de kust. Nadat de zon achter dreigend wolkendek verdwijnt, na (we staan stil bij 1200 zeemijlen langs de kusten van Europa) 5 uur prettig varen vanaf Laredo, zien we de mooie baai van Santander in zijn omliggende heuvels in de verte.

De katten zijn blij met hun vrijheid zonder al dat rumour van de visite en wandelen op en om de boot, laatste onder begeleiding natuurlijk. Peter heeft Odin nu zover gekregen, dat hij hem niet aangelijnd houdt en Odin blijft naast hem lopen en volgt Peter's commando's op.....nog wel......

SANTANDER STAD

Santander is door de Romeinen in de 1e eeuw gebouwd en draagt de naam: ”van de overwinning”. De stad is herbouwd na een enorme brand in 1941, maar wij vinden de klassieke vormgeving van de nieuwbouw passend in zijn omgeving en enkele nieuwe monumenten alsmede de lange strandboulevard èn het winkelcentrum zijn een aangename toevoeging aan de aantrekkelijkheid van de dynamische stad. Santander kenmerkt zich door de goudgele stranden aan een azuurblauwe baai en raakte bekend door de favoriete badplaats te zijn van de Spaanse koningen en ook nu nog is Santander zeer in trek bij vakantie vierende Spanjaarden. Nederlanders komen er nauwelijks.

VAN SANTANDER NAAR GIJON

Wij besluiten de bergen te bezoeken vanuit de volgende provincie Asturië en maken ons klaar om naar Ribadesella te varen. In Ribadesella is het Jurrassic Museum en er zijn zelfs voetafdrukken van Dinosauriërs in een paar kustplaatsen te vinden.
Echter, niets is zo veranderlijk als het weer en de planning van onze tocht. Doordat de stroom meeloopt komen we eerder aan in Ribadesella dan gepland. We stellen onze plannen bij en besluiten naar Lastres, een haven verder te gaan, dat scheelt morgen weer een stuk varen. Ook dit loopt zeer voorspoedig en de uitspraak van Wikke van der Hoek in gedachten: "Je moet varen als het kan" doet ons besluiten dan maar door te varen naar Gijon. Je weet nooit wat er morgen voor deining staat en nu valt deze reuze mee.
We passeren de mooie kust van Lastres, waarachter de Picos de Europa indrukwekkend alom gezien blijft worden, en we zien uit naar het huren van een auto om de bergen in te rijden.

HET PRINSDOM ASTURIE

De bijna 90 mijl naar Gijón is prachtig en zeker afwisselend als het gaat om wind-onvoorspelbaarheid.

We vertrekken met 1 Bft Oost dus achterlijke bries, om 13.00 uur bevinden we ons in 3 Bft Noord noordoost en Peter heeft een brood gebakken. Het varen bestaat uit een hengel uitgooien, koken en fotograferen in de luwte en de nazomerzon.
De lichtschakeringen op het gebergte, die veroorzaakt worden door bewolking, korte periodes van zon en later mist zijn prachtig. Ook de mist in de 5 baaien van strandjes, waarachter Gijón ligt is adembenemend. De nevel die in elke hoek tussen de heuvels met baaitjes ligt, verkleurt met elke stand van de ondergaande zon van zacht oranje tot lila. In een 4 Bft Oost noordoost komen we in het donker de lichtjesstad Gijón, in het Prinsdom Asturië, binnenglijden.

Asturias was het eerste christelijke koninkrijk van dit Europese schiereiland en veel sporen van dit oude koninkrijk zijn gebleven -het meest prominente is die van de Asturische kunst , ook wel bekend als Pre - Romaanse kunst, welke is uitgeroepen tot werelderfgoed door de UNESCO .
Het Prinsdom Asturie, kenmerkt zich door haar prachtige ligging aan de Cantabrische Zee. Asturië neemt in de Spaanse geschiedenis een bijzondere plaats in, omdat het het enige christelijke gebied was toen de rest van het Iberisch Schiereiland Moors bezit was in de middeleeuwen. Het kruis op de vlag van Asturië herinnert hier nog aan.
En tussen de 14e en 20e eeuw , veel geschiedenis. Een geschiedenis van een lieflijk, maar toch krachtig landelijk Asturië, dat tot op de dag van vandaag leeft - van de ontwikkeling van de drie steden Oviedo (de hoofdstad ), Gijón en Avilés, van bijna twintig visserssteden en tal van historische steden en dorpen, van meer dan 200 stranden en een goed bewaard gebleven kust, van het rijk industrieel erfgoed en de voorspoed van het resultaat van haar technologie en productie, en last but not least : van 6 Biosfeer Reservaten.

GIJON

Opvallend is ook hier weer de tegenstelling tussen verwaarloosde panden en gevels en de opgekochte en gerenoveerde huizen. Slechts enkele investeerders hebben de moed de oude wijk aan de haven op te knappen. Het kleine hart probeert haar best te doen een artistieke nostalgische gezelligheid uit te stralen, maar stoepen, muren en straten zijn vies, afgebrokkeld en verkleurd, vuilnis ligt op de hoeken en het naseizoen werpt een verlaten blik op de steegjes. Wat opvalt is ook hier de aandacht voor de jeugd: in een oud parkje met ruines is een prachtige skate-baan met "tube" gemaakt en sommige tieners zijn zeer kunstig en bedreven in de techniek van skaten en boarden. Achter de oude wijk met 18e -eeuwse industriepandjes om, komen we in de binnenstad van waaruit je terug naar de jachthaven kunt lopen of oostelijk naar een ander gedeelte van de stad, welke zich uit de malaise heeft weten te ontwikkelen door vooral de jeugd voorrang te geven met de universiteit en met hedendaagse evenementen zoals popconcerten.
De binnenstad bestaat uit opgeknapte majestueuze panden en enkele goed onderhouden paleisjes, mooie winkels, veel eettentjes...

ARM EN RIJK

Bizar is het verschil tussen arm en rijk in dit Spanje dat probeert boven de crisis uit te komen: er zijn twee tandheelkundige praktijken, gericht op de rijkere klasse, maar tijdens onze stad-expeditie zien we, net als in Santander vele bedelende mensen gehurkt op straat zitten, met een bord op schoot: ik heb geen werk, ik heb geen sociale verzekering... Het zijn niet alleen oude mensen, soms zijn ze jong en knap en dus net zo kansloos. Wat een tegenstelling tussen arm en rijk, de winkelende welgestelden, de bezoekers van de kliniek die hun gebit laten bleken en om te zien dat de kanslozen met een schaaltje in hun hand wat geld hopen te verzamelen als kleine aanvulling op hun toch al minieme uitkering van de overheid. Het besef dat het ons zo ontzettend goed gaat in Nederland en onze jeugd zoveel toekomst heeft, maakt het contrast nog groter. We komen pas tegen 20.00 uur terug op de kade waar de Spanjaarden in grote getale flaneren. Elke avond trekken de Noors Spaanse dames, jong tot oud, hun mooie jurken aan, al is het maar om op een bankje met buren bij te praten, of een expresso te nemen.

Onze reis is een cultuurreis, met soms een cultuurshock en zeker het besef dat we in een bijzondere positie verkeren dit allemaal te mogen beleven, vanaf zee met een blik op het land en vanaf land met de blik op zee. Het kunnen bezoeken van steden en bezichtigen van het achterland geeft een verdieping aan onze reis, of liever trektocht, want we hebben geen doel. Ook ontmoeten we andere vertrekkers, ditmaal van het soort langzaam reizenden en zonder doel. De La Vereña en de Eden. Het Duitse schip Sylt Symphony, dat tussen Bermeo en Getxo voor ons uit gevaren is, heeft er trouwens vaart achter gezet en is op weg naar Portugal. 

PICOS DE EUROPA PER HUURAUTO

De Picos de Europa is een steile bergketen 40 km van zee. De uitlopers van het gebergte bereiken Asturië, Cantabrië en Leon. Vele bergtoppen komen boven de 2400 meter uit. De hoogste bergtop is, met een hoogte van 2648 meter de Torre de Cerredo. Het gebied is populair bij bergbeklimmers en -wandelaars. Er is een netwerk van goed onderhouden bergschuilplaatsen. Daarnaast zijn er een aantal bergmeren, waaronder de drie meren van Covadonga. In een klein gebied komen zeer veel bergpassen, toppen en bergengten voor: ideaal voor bergwandelaars en –klimmers. Het park telt 30 korte wandelpaden en 2 lange afstandspaden, de zogenaamde GR’s. De Picos liggen geografisch geïsoleerd. Omdat het gebergte zo moeilijk te bereiken is, is daardoor de identiteit bewaard gebleven.

De Picos de Europa is ontstaan ​​door sedimentatie van onderwater kalksteen 3000 meter dik, de grootste in de wereld bekend tijdens het Carboon 345 miljoen jaar tot 280 miljoen jaar geleden. De rotsen zijn bijna allemaal van kalksteen en glaciale en fluviale krachten hebben bijgedragen aan een opmerkelijk gebied van alpine karstverschijnselen.

De bergketen bestaat uit drie bergmassieven:

Andara: het oostelijke massief
Urrieles: het centrale massief
Cornión: het westelijke massief
De centrale en westelijke bergmassieven worden van elkaar gescheiden door de anderhalve kilometer diepe kloof van de rivier de Cares.

De Picos de Europa herbergt vele van de diepste grotten in Spanje. In augustus 2007 is door Belgische speleologen ontdekt dat de grot Sima de la Cornisa tot een diepte van 1507 meter reikt, wat de grot op de tiende plaats in de lijst van diepste grotten ter wereld brengt.

De Picos herbergt ook een, in aantal achteruit gaande, groep herders, die in de zomer vanuit de valleien de bergen in trekken met hun schapen, geiten en soms ook varkens.

Het kenmerkendste dier van de Picos de Europa is de Pyrenese gems (Spaans: rebeco), die zo nu en dan te zien valt. In de afgelegen gebieden vindt men bruine beren en wolven en de lammergier, deze zijn beschermd. De alpenkraai, de buizerd en de vale gier zijn vrij vaak te zien.

Deze bergen van Cavadonga deden al dienst als bescherming tegen de Romeinen. In de 8e eeuw beschermden zij Asturië tegen de Arabieren die er niet in slaagden het verzet te breken. In Cavadonga werden de bergen herontdekt door de Duitse geoloog Wilhelm Schultz. Op 8 september 1918 kondigde koning Alfonso XIII de geboorte van het eerste nationale park aan: Parque Nacional Montana de Cavadonga. In 1995 verdween het oude park op de kaart en maakte plaats voor los Picos de Europa. Midden op de Picos kan je onverwacht door nevel omgeven worden, is het massief verweerd, rotsachtig en kan je de wolven horen.

Nadat je het zand uit je tenen hebt geschud kom je in een heel andere wereld.

CUDILLERO

Wij vertrekken op 28 september  rond 12.00 uur en varen het eerste stuk, tot het einde van de zeer lange pier, op de motor. De golven van een meter komen schuin van voren in, een beetje lastig sturen voor Annelies, maar de ervaring werpt haar vruchten goed af. Aan het einde van deze pier gaat de Genua er uit en de motor uit: rust en de Skadi doet waarvoor ze gemaakt is: We kunnen zeilen, de wind is 4 Bft Oost zuidoost, schuin van achter, een wind uit de bergen. . 

We varen om de punt La Romanella en de ondiepte Los Conos heen, zetten de Genua naar de andere kant en varen met 6 knopen langs Cabo La Pena, op Cudillero af. De wind varieert veel in sterkte, zo is het 6 Bft en dan weer 4 Bft. en van Oost noodoost naar nu weer West zuidwest. De golven lopen mee en de Skadi heeft niet veel last van deze windschommelingen en de meelopende golven.

Opnieuw veranderlijk naar Oost noordoost en dan naar West zuidwest komen we na een heerlijke 6 uur varen aan bij een pracht van een vissersdorpje dat tegen kliffen is geplakt.

Dit dorp toont een uniek uitzicht op de Cantabrische zee en het is ideaal voor het tekenen van een foto van. Door dit te doen, zullen we ervoor zorgen dat we zullen zijn natuurlijke essentie voor eeuwig te houden met ons. De Spaanse en de bekende filmregisseur, Jose Luis Garci, nam een ​​aantal van deze uitzichten in de film "Volver a empezar".

GEOGRAFIE

De geografische ligging van Spanje zorgt ervoor dat het noordwesten (Galicië, Asturië, Cantabrië en Baskenland) onder invloed ligt van de zogenaamde straalstromen. Deze regio staat het meest onder invloed van Atlantische depressies, vooral in de herfst en winter. Maar zelfs hartje zomer kan het weer soms wisselvallig zijn. In dit deel van Spanje valt de meeste neerslag en komt de meeste bewolking voor. De gemiddelde zomertemperatuur ligt tussen de 21 en 24 graden. Het is inmiddels half september en we merken dat het weer wisselvalliger wordt, alhoewel er nog geen kou is. Op sommige dagen is er veel bewolking maar met een prettige 21 graden is het goed varen. Naarmate we westelijker gaan volgen er meer depressies en we concluderen dat Biskaje zo zijn effecten op ons afwerpt. Daarbij komt dat de zeedamp tegen de kliffen en bergen blijft hangen en bij een wat vochtigere dag zie je de wolken ontstaan boven de klippen. Het kan op zee nog heel aardig weer zijn maar dichter naar de kust trekt het dan behoorlijk dicht.

HET SPEL VAN ZEE EN WIND

Zonder wind varen we langs de prachtige kliffenkust van Asturië, net als de dag ervoor. Inmiddels varen wij op de scheidingslijn van 2 weertypes: aan stuurboord een azuurblauwe zee met zon, aan bakboord grauwe dreigende grijze laaghangende bewolking en een grijze zee. De golven zijn rommelig, de zee is onberekenbaar en meer naar de kust sturend lopen de lange hoge golven van achter in en tillen Skadi omhoog, een schitterend gezicht als je ertegen kunt. 

De perfecte zeiltocht komt zelden voor. Ook speelt naar ons gevoel Biskaje een spelletje genaamd : veranderlijke wind. Is de voorspelling oost dan slaat het bij vertrek al om naar Noordoost en is er 3 Bft voorspeld dan wordt het een 4 tot 5. Vanaf Bilbao blijken voorspellingen niet uit te komen en beginnen we steeds meer rekening te houden met sterkere en andere wind dan voorspeld.

Grote eb en vloedverschillen zijn hier niet. Daar waren we vanaf boven La Rochelle al. Aan de Spaanse noordkust is er een Atlantisch getijde, 4 meter. Stroming is vrijwel nihil in de hoek van Biskaje maar naarmate we westelijker komen neemt stroom iets toe en geeft een half tot heel knoopje extra bij het varen.

EEN STUKJE WEERKUNDE

De geografische ligging van Spanje zorgt ervoor dat het noordwesten (Galicië, Asturië, Cantabrië en Baskenland) onder invloed ligt van de zogenaamde straalstromen. Deze regio staat het meest onder invloed van Atlantische depressies, vooral in de herfst en winter. Maar zelfs hartje zomer kan het weer soms wisselvallig zijn. In dit deel van Spanje valt de meeste neerslag en komt de meeste bewolking voor. De gemiddelde zomertemperatuur ligt tussen de 21 en 24 graden. Het is inmiddels half september en we merken dat het weer wisselvalliger wordt, alhoewel er nog geen kou is. Op sommige dagen is er veel bewolking maar met een prettige 21 graden is het goed varen. Naarmate we westelijker gaan volgen er meer depressies en we concluderen dat Biskaje zo zijn effecten op ons afwerpt. Daarbij komt dat de zeedamp tegen de kliffen en bergen blijft hangen en bij een wat vochtigere dag zie je de wolken ontstaan boven de klippen. Het kan op zee nog heel aardig weer zijn maar dichter naar de kust trekt het dan behoorlijk dicht. Het geeft wel prachtige luchten en de nevel kleur zacht oranje tussen de klifachtige landtongen die in zee uitmonden.

Het geeft wel prachtige luchten en de nevel kleur zacht oranje tussen de klifachtige landtongen die in zee uitmonden.