Kersttijd in casa Sol
Kersttijd is vredestijd.
In Casa Sol is de rust weergekeerd nadat wij momenten hebben gekend van tegengestelde meningen over het kopen van een huis in Spanje, wat voor huis, waar en voor hoeveel geld. De prijzen van de huizen die ons meer zouden bieden aan levensgenot dan ons eigen huis n Vlissingen zijn te hoog en de kwaliteit ervan is te slecht. Ofwel het landgoed is een ramp om te onderhouden of is verwaarloosd. We zijn huizen tegengekomen waar we als eerste door agressieve honden van buren of van de eigenaar zelf werden ontvangen. Nadat we direct achteruit deisden en de honden zich terugtrokken of door de eigenaar achter slot en grendel werden gezet, konden we rondkijken. Foto's van huizen zijn veelal gepimpt en men is er goed in om juist datgene te verbloemen wat niet klopt. Net als een vakantiebestemming met een plaatje in een gids.
We wisten het niet meer. En voor nu geldt dat we 1 optie open houden en er nog 1 gebied is waar we open voor staan maar tijdens al het overleg in Casa Sol, de strubbelingen en stress die er uit ontstond, zijn we nu van mening dat we het liefste in Vlissingen wonen en daar een en ander verbouwen om nog meer comfort te geven.
Als het Spaanse huis van ons beider dromen niet voorbij komt voor eind februari, dan blijft Vlissingen het ideaal.
Welzijn
De katten hebben het geweldig, alles is omheind maar toch gebruiken we nu een GPS om er zeker van te zijn dat ze niet toch een klein gaatje hebben gevonden om te vluchten. Ze zijn gelukkig. Odin plukt zich niet meer en krijgt weer haren op zijn achterdijbenen en op zijn buik. Freija heeft een vreemd schimmeltje opgelopen waardoor er een ringvormige kale plek ontstond op haar bil. Met een creme is dat genezen en ze heeft antibiotica gekregen voor de eventuele effecten van een beestje dat in haar vacht is gekropen en op haar kop en hals kale plekjes veroorzaakte. In de mediterrane gebieden zijn weer andere teken en vlooien die een kat lastig kunnen vallen.
Wij en Valencia.
Vaak komen we niet in Valencia. Dat komt deels nog door de vermoeidheid van Annelies en ook haar gepieker over de stress met de huizen en de discussies met elkaar. We hebben enkele mooie dagen beleefd in Valencia op de Plaza Reina en in de winkelbuurten, kleding gekocht en een nieuwe Sodastream. En met zoon Ralf, die met zijn vriendin op de verjaardag van Annelies kwam en 4 dagen bleef, zijn we naar het Park der Wetenschappen en Kunsten gegaan, op een mooie frisse dag en we hebben genoten. Ook in Xativa zijn we langs de kasteelmuren gelopen op de berg. Verder is het samenzijn met deze zoon een cadeau geweest en hij heeft zijn moeder meermaals vastgehouden en gezoend om alle verloren momenten dat zij hem- en hij haar- gemist heeft, weer goed te maken.
We gaan met zoon Joran Kerst vieren, dat staat bij Joran , zoals elke dag bij hem, in het teken van zingen. Zingen en nog eens zingen dat doet deze nu - master of jazz al zijn hele leven. ,,Ik kom voor jou Mam", zei hij, dus we hoeven hem niet op sleeptouw te nemen.
Na Nieuwjaar komt zoon Brian van Peter met gezin dus er is een hoop "leven" in Casa Sol.
We genieten van de tuin, de katten, de zon...Na enkele weken van zware bewolking en kou ( 7 - 13 graden) is vandaag de temperatuur opgelopen tot 25 graden in de zon op het terras.
Vrienden in de buurt: Jos en Gerda woonachtig in Pinet nabij Xativa, Ulli en Heike, Chris en Roelf in Altea, Christa en Bart in Turis-facebookvrienden in het echt ontmoet.
Onverwacht kwam Antonio langs met Rosi, die in Italië wonen en nu hun boot in Almerimar hebben liggen. Een der weinigen (tegen wie we nadrukkelijk zeggen: joh, kom toch langs als je hierlangs rijdt) die het gewoon gedaan hebben. Heerlijk geslapen hebben en heerlijk met ons bijgepraat hebben. Dus ook eens de tijd voor ons genomen hebben. We hopen dat jullie dat ook doen, er is plaats zat om te slapen en te eten en misschien is het zwembadwater straks niet zo koud meer. Een oude bekende Alpar, die wij in 2017 hebben ontmoet in Kroatië, heeft vandaag met ons ge-facechat en het is opmerkelijk hoe sommige mensen ons niet vergeten en - wij hen ook niet.
Joh, kom toch langs! Doen dus.
Wat willen we nog doen en met met wie?
Je leest het in het blog van 2023. Het jaar waarin we zeer waarschijnlijk toch gaan varen, vrienden ontmoeten en verre streken ontdekken. Tenzij dat droomhuis gevonden wordt. Wat er dan met de boot gaat gebeuren weten we niet. Daarover beslissen we nog niets.