adieu Skadi we vliegen naar huis

De traan komt maar het gevoel afscheid te nemen van Skadi is dit jaar vele malen beter dan vorig jaar. We hebben nu alleen een reiskoffer.

In de boot staat servies, pannen, schoonmaakmiddelen en veel gereedschap. De zonneschermen liggen netjes op een stapel op het grote bed. De nieuwe eigenaar zal daar meteen plezier van hebben. Aan de giek blijven de rolschermen bevestigd en die kunnen ook meteen uitgerold worden. Zeilen zijn opgeborgen in de kist buiten. En zo hebben we alles nu netjes geordend kunnen achterkaten. We hebben niets vergeten. En alles is brandschoon zo goed als een tweehandsboot schoongemaakt kan zijn.

Een nieuwe navigatieplotter is door ons aangeschaft en naar Nick gestuurd. Een technicus in Prèveza zal hem installeren. De tafel zal ook hersteld worden op onze kosten, door een timmerman.

Het is goed geweest dat Skadi nog niet verkocht was, dat we deze vakantie op eigen schip konden doen, in combinatie met de transit naar Nidri. Dat we een veel betere makelaar hebben die echt betrokken is. Het is goed dat we nu wèl veel vertrouwen hebben dat er voor ons schip wordt gezorgd en dat ze verkocht gaat worden en dan...kunnen we zoveel verbouwen en verbeteren aan ons huis en de tuin. En wonen in het ideale huis aan het strand. Slechts de temperaturen zijn meestal niet Spaans ;) En wordt Skadi niet verkocht binnen 8 maanden, dan gaan we volgend jaar weer een maand varen.

Het was 10 jaar onvergetelijk reizen op een onvergetelijk zeer goede fijne boot en we hopen dat de koper er net zoveel zeil- en leefplezier mee heeft als wij en voor ons bootje zal zorgen.

We verlaten Skadi. Daar staat zij. Na een paar meter draait ook Peter zich om en maakt de laatste foto.

We vliegen naar huis en af en toe staan de tranen in de ogen van Annelies maar het is goed zo. We komen in de middag tegen 15.30 thuis en daar zijn de katten. Ze moeten even wennen aan ons. Oh ja dat is Peter en oh ja dat is Annelies. Het beeld komt snel terug en we gaan in een ritme dat de katten herkennen. Na een dag zijn ze rustiger. Freija gaat niet de hele dag op stap maar is steeds om ons heen.  We zijn zo blij met ons huis. En Skadi is een herinnering. 10 jaar varen, een droom die uitkwam voor Annelies. Elke dag, steeds weer een moment komt Skadi terug in ons hoofd, het gevoel, de vaart, de boot, de zee. Maar het was ook een enorme zorg en de lasten wogen niet meer op tegen de lusten. Het is goed zo.

Fotoalbum

15 - 16 juli, de traan en de lach

Het is dan zover. Na 2 dagen Prèveza kade, zijn we vandaag gelift. Het is smoorheet. We cirkelen nabij Cleopatra, als opeens de marinero komt aansjeezen met zijn Rib: of we de marina willen bellen. Daar vraagt een lieve dame of we de volgende dag gelift kunnen worden. Het is namelijk nu al zo heet. ,,Nee!", zegt Peter. ,,Want morgen vliegen we naar huis". We wachten en wachten cirkelen en daar komt me opeens een kolos van een 100 ton motorschip aan met Zwitsers vlaggetje. Meneer mag voor. Natuurlijk. Uiteindelijk moeten meer schepen wachten op de lift-out, er loopt flink vertraging op.

We gaan er dan tegen 15.00 uur uit i.p.v. half 2.  Het gebeurt professioneel. En eenmaal "op de kant" komt Nick onze makelaar langs met een effectief middel tegen de mieren, net zulk spul als tegen kakkerlakken. En wonderlijk genoeg is de douchepomp weer van slag en Nick zegt:,,laat het zo. Sommige botten hebben daar altijd al een schakelaar voor". Een tas vol levensmiddelen die nog uit de kastjes kwam, incl. wasmiddelen, gaat met Nick mee voor de kerk.

Mierenbestrijding: Navigatietafel losschroeven. Niet gedacht dat dat toch zo makkelijk ging. We halen alweer de vloerplaten eruit. Het is zo heet zonder de airco, water gutst van Peter's rug en bij Annelies loopt het in stralen waar nooit zweetstralen gelopen hebben. Vreselijk. We vinden, onder de vloerplaat van onder de navigatietafel, klef kattengrit en rood zand en maken de boel schoon. Dan spuit Peter plekken onder de vloer in met gif en plaatst giftige pasta in de hoeken.  Vloerplaten erin. 3 emmers bruin water zijn overboord gegaan. Tja en 3 emmers lichaamswater zijn in een handdoek gegaan. Wat een gezweet. We hebben een afvinklijst en als in de namiddag eindelijk de zon laag staat en de temperatuur weer gezakt is naar een dragelijkere 32 (kan je nagaan wat je kan verdragen, waar je in berust ), dan gaan we de bimini erafhalen. En de buiskap. Er zijn nog klusjes over, en opruimen en een vuilniszak vullen en weer ets in de koffer stoppen en we zijn aldoor bezig, met een pauze met bier tussendoor. Het moet immers op. Haha.

We douchen en eten bij Celeste, eenvoudig en zeer voedzaam en hopen een beetje te kunnen slapen in de warmte.

We verlangen naar huis en naar de katten, die in oppas Jennifer een engel gevonden hebben en Odin is niet meer weg te slaan bij haar. We krijgen continue bericht hoe goed het gaat en nu ook bericht dat onze oppas met enige pijn in het hart de katten moet verlaten. Maar ze komt al gauw weer terug.

We zijn zeer benieuwd hoe ze reageren als we 's middags thuiskomen... wordt vervolgd

Fotoalbum

13 juli van Nydri naar Prèveza de laatste vaart van yacht Skadi met ons

De temperatuur wordt wederom hoog. 36 met gevoelstemperatuur 41. Het plan is om de Lefkada brugopenng te halen van 10.00 uur en we vertrekken om 08.00 uur nadat we nog van Archie en Erie van het hotel Iris premium afscheid hebben genomen. God zij dank maken we redelijk vroeg los want het is nog maar 31 graden. In de verte hangt sinds gisteren nevel. He hele dag voel je klam aan en het is echt subtropisch. Op zee valt het mee. In de betonning van het Lefkas kanaal is het rustig varen en er voegen al schepen in, ook een trage grote catamaran. Een Engels jacht hangt aldoor al aan onze kont en we varen hem voorbij. Er wordt heftig gesproken over ons en de naakte kapitein. Als nuchtere Hollander maak je je niet zo druk over een blote vent. De Engelsen zijn en blijven dichtbij, als je geschokt bent, ga dan uit de weg.

Aldoor het besef dat dit de laatste vaart is, behalve dan over een paar dagen naar Cleopatra.... Kijk naar de vertrouwde omgeving. Blijf het in je opnemen. Drink het beeld en vergeet het nooit. Het blauw, de Griekse wateren en stadjes, de bossen, de heuvels met villa's, Nikiana, de sfeer, de geur...

Het is motoren in de tropen.De foto's laten de hitte, de stekende zon en de kamheid over je hele lichaam niet zien. Maar het voelt als een al vermoeiende dag. We zijn klaar met die hitte. En er wordt nog heter weer voorspeld en gelukkig zijn we dan weg naar koel Nederland.

Hoe dubbel is alles: je wilt niet weg, je wilt het niet beëindigen, maar je wilt o zo graag naar je huis, je katten, je land.

In Prèveza staan Roelf en Christine te wachten. Er is 1 plaats vrij maar als we aankomen vaart een groot  grijs jacht weg en wij vullen de ruimte. Anker uit. 40 meter ketting. Weerzien met Roelf en Christine die echt niet meer gaan varen nu hun boot bijna verkocht is. Wij hebben het klusje douchepomp nog te doen. Met een flotter die dan niet en dan weer wel werkt alsof er een betovering op rust. Er moet iets zijn dat ontbreekt of kortsluiting veroorzaakt. Alles ligt weer open en Peter wringt zich in de douch en in de afvoerholte. Hadden we maar een kaboutertje! Annelies is assistente met schijnwerper en geeft de waterpomptang aan. Hup. Ken er nog een liedje van, van de fabeltjeskrant.

Het is dan toch een keer gefikst en we verdienen een borrel op de Joie de Vivre.

11 juli Fotoalbum Paragliding Peter

De tandem sprong paragliding van Peter

Ouderwets avontuurlijk begint de dag met een autorit in een oude Fiant Punto door de bergen. ,,Ik weet een leuke rit door de bergen en zo komen we ook bij het paragliding Centre", had Peter gezegd. Over de helft van de rit zegt de gps: hier rechtsaf! En dat is een behoorlijk steil weggetje. Autootje vol met 4 personen: Peter en Rob voorin en Brigitte en Annelies achterin. De auto trekt het niet meer. ,,Moeten we uitstappen", vraagt Rob. Peter probeert het nog eens. Ja we kunnen maar beter uitstappen. Duwen! Enkele meters verder stopt de fiat er toch mee en slaat af. Starten, veel gas zodat de rook van de wielen afkomt, een meter verder en meer niet. Er komt een tegenligger en achter ons zit een grote SUV. DeSUV gaat naar achteren. Peter ook en een stuk de kant in om de tegenligger langs te laten. Maar nu kan de fiat helemaal niet meer wegkomen. Brigitte en Annelies zien al hele scenario's van bellen met de autoverhuurder en wachten' in de hitte (34 graden) tot de sleepdienst er is. De bestuurder van de SUV stapt uit en vraagt plaats te nemen aan het stuur cvan onze huurauto. Zijn vrouw zegt:,,he is a professional. He knows how to do this". Okee...De hoofden van Brigitte en Annelies draaien naar de filmset en met de handenin de zij, vol verwachting zien zij hoe de Fiat uit de kant wordt gereden met veel gas en veel rook. We zijn eruit. Hartelijk dank. ,,where are you from?" vraagt Peter. Israël. Jeetje... een coureur uit Israël...

Omgedraaid volgen we de weg die rechtdoor gaat en zo bereiken we de Deck Paragliding bar en restaurant waar Peter verwacht wordt. Het blijkt beter te zijn als wij beneden blijven en alleen Peter mee naar boven gaat met de transitbus. Want het is een kronkelige weg en je ziet toch niets, zegt de organisator. Rob, Brigitte en Annelies gaan aan een tafel zitten en na 45 minuten (dan zouden we Peter kunnen zien afdalen) lopen we het strand op. Onze verwachting daar een heerlijk strandbed te vinden gaat  niet in vervulling. Enkel zand, stenen en zonaanbidders met parasolletjes. Een dennenbos met tentjes. En 1 grote rots waar wij ons op een plekje schaduwplekje in wringen. Brigitte en Rob gaan de zee in maar Annelies houdt de wacht met de camera in het hete zand. Sportschoenen nog altijd aan gelukkig, anders verschroeien je voeten.

En dan komt er een appje van Peter: ik ben geland op een ander strand.Ja zeg...

Wij allemaal weer inpakken en terug naar Deck strandtent. Na verloop van een kwartier komt het busje en daar is Peter. De paraglider heeft voor een andere landingsplaats gekozen i.v.m. de thermiek. Logisch. Peter heeft het fantastisch gehad. Dat was zijn verjaardagscadeau alvast van Annelies.

Fotoalbum

9 - 11 juli Climat change

Hittegolf in Griekenland

Misschien interessant om te weten : https://www.meteoblue.com/en/climate-change/lefkada_greece_258438

Als 31 graden al heet is, dan kunnen we je vertellen dat je levend verbrandt in deze zon van 13.00 uur als die op zijn hoogst staat. Het is gemiddeld definitief 1,5 graad warmer geworden. Er wordt gezegd dat toeristen niet naar Griekenland en andere Mediterrane bestemmingen reizen vanwege de hitte. Wij vinden het ook aanzienlijk rustiger in Nydri-dorp overdag en in Lefkada stad waar we de dierenarts bezoeken. (om medicijn voor Freija te halen, dat enorm veel goedkoper is hier)

Je smelt gewoon. We eten pas laat samen met Rob en Brigitte en natuurlijk volgen we de voetbalwedstrijden.

Een rondje Nydri om 09.00 uur: langs de chandlery voor de bekende tang en klemmetjes, langs de bakker voor ontbijt en koffie, langs de autoverhuur een wagentje reserveren, naar binnen in een artistieke winkel waar we tegen een kunstwerk aanlopen dat mee moet naar huis. Dan terug langs de nieuwe pontons en de kade en zwetend en oververhit naar Skadi om je daar af te douchen. Mijn god wat brand de hitte. Heet heet heet niet te filmen.

Vasilis van de autoverhuur herkent Peter en met zijn doorrookte stem verwelkomt hij ons in zijn kantoor. Hij heeft nog meerdere auto's staan van simpel tot luxe met glazen dak. Nee we willen een simpele. ,,How much?" vraagt Peter. Daar geeft hij niet direct antwoord op want hij wil onderhandelen. ,,How many days?' vraagt hij met krakende stem. Dat moeten we eerst zeggen. ,,Two days", zegt Peter. Dan is het 2 x 40 euro min 10 euro. Cash natuurlijk.

In de winkel van de langharige grijsaard en tatto kunstenaar zien we mooie metalen wanddecoraties hangen en de zwerver alias tatto-maker pakt hem in. Het kunstwerk wordt in Indonesie gemaakt. Hij heeft daar 5 mensen die dit soort kunst maken.,,Where are you from?" vraagt hij terwijl hij bubbeltjesplastic haalt. Uit Holland, zeggen we, ,,and where are you from?" En hij antwoord met een gebaar alsof hij al aan de wiet heeft gezeten:,,I am from evereywhere..." Okee...Er zijn nog talloze leuke dingen te koop zoals armbanden en bijzondere bijzettafeltjes en krukken van tropisch hout. Verrassend aardige objecten. De verkoper behoorlijk "waus".

Het pontonleven verloopt verder relaxter dan relaxt, je komt de bank niet meer af en je bed niet uit na de siësta. Om 18.00 uur is het uit te houden aan het zwembad maar dan zakt de zon al achter de balkons van het Iris hotel. Er wordt heel wat afgebabbeld aan de oever van het zwembad. Als hangouderen bevinden we ons onder de hoge muur waar water overheen stroomt en welke het zwembad scheidt van een privépool grenzend aan eeen appartementje. Op een gegeven moment golft het water over ons heen. Wat er hier aan de hand? Jeetje, zegt Brigitee het gaat nu wel erg woest tekeer. We gluren over de rand en er zwemt een hotelgast in haar privébadje waardoor er deinig ontstaat.,,We worden helemaal nat", roept Annelies lachend uit. We eten daarna met Rob en Brigitte en na de eerste helft voetbal zakken de meisjes af naar de boot en hun hut.

Schitterend begint de volgende dag weer. Wie vroeg op is ziet de mooieste kanten van Nydri en de baai. Inklusief je eigen schip. Deze  dag gaan we met de huurauto naar Lefkada stad naar de dierenarts. Ze herkent ons en we laten foto's zien van de katten, ze smelt van adoratie en vooral Freija staat op een plaatje waar een poster van gemaakt kan worden, zegt ze. Het middel voor de schldklier is hier vele malen goedkoper, het scheelt op een jaar 400 euro. Dat komt omdat het middel ook voor mensen is gemaakt. In Nederland is het uitgesplits: unimazole voor de mens en felimazole voor dekat. Zelfde substantie, andere namen en voor je huisdie veel duurder. Voortaan halen we het hier of vragen vrienden om het mee te nemen.

Na bezoek aan dierenarts is het bloedsuikergehalte van Annelies hard gezakt, zout, ijzer, water...alles te kort. We lopen door de stille winkelstraten (toeristen mijden de hete landen op dit moment), nemen een kijkje in het kerkje uit 1720, dat zelden open is en vallen neer bij een crèperie. Na gevulde magen komt de eindspurt naar de auto. 36 graden en geen schaduw, de auto is verzengend heet. Airco aan, op handdoek zitten en terug naar huis. De hele dag is het systeem van Annelies uit het ritme: pijn en elektrische ontladingen door het hele lichaam beperken haar maar toch gaat ze mee zwemmen en toch gaat ze mee eten bij Rob en Brigitte. Op een extra pilletje lorazepam maar om 23.00 is is het klaar. Tot morgen, dat wordt een spannende dag..

Fotoalbum

8 juli, naar het ponton Iris hotel in Nydri

De vroege ochtendzon schijnt over de witte schepen in de baai. De weerschijn van elk schip op het water is als glinsterende voetpad. Het betoverende moment duurt maar kort want de zon klimt hoger en hoger en al heel gauw staat hij te branden en zet alles in felle kleuren. Na van dit schouwspel genoten te hebben als nooit tevoren halen we anker op. Het is inmiddels 11.00 uur. Annelies slui de ankerkluis en blijft bij de Genua staan om het wijdse uitzzicht in zich op te nemen. Misschien is het toch wel begrijpelijk dat de cataman-jeugd er van moet brullen, want het geveoel om te schreeuwen kruipt ook in Annelies op. Dan maar een titanic-momentje! ,,Kijk eens, losse handjes!'' roept ze. ,,Dat durfde ik vroeger nooit".

Een beetje motoren met 1600 toeren steken we over naar Nydri. Altijd prachtig die aankomst. Vasilis reikt de mooringlijn aan. We gaan hier de hitte uitzitten en 2 dagen een auto huren. Een stootwil schoonmaken in 39 graden, gaan we niet doen!

Naast ons ligt een Engels jacht dat ook te koop staat. ,,Wie is jullie makelaar?" Het is Creo. En hij komt foto's maken dus ze zijn hard aan het poetsen. Dat is nou ook toevallig dat wij ernaast liggen met ons bordje te koop en dat wij Creo hebben afgewezen nadat de makelaar niet met ons communiceerde over zijn afwezigheid. Hij zal Skadi wel zien aan het ponton. Overigens is het ons een raadsel hoe je mooie foto's kan krijgen met zoveel boten op een rij en aan weerskanten. In elk geval gaf Preveza boulevard aan de foto's van Skadi een chic tintje.

Enthousiast schudt Christos ons de hand. ,,Welkom welkom" We reserveren voor de bbq waar alle sailing holidays zeilers aan meedoen. Er liggen wel 12 schepen van deze flottielje. Christos heeft ze vanaf maandag liever niet meer aan het ponton want hij verdient graag een centje aan de vertrekkers, de particuliere zeilers, zoals wij.

De Beneteau dealer in Nederland vragen we wat nieuwe kuiptafelbladen kosten,  maar die zin veel te duur. Later heeft Peter contact met Nick van YBH en Nick meldt dat hij al iemand heeft gevonden die onze kuiptafel opnieuw kan fineren. Dat is super. Laatste "to do" ding is het kopen van de tang en klemmetjes voor de douchepomp. Gelukkig pas 1 helft van de afritsbare buitenhoes van de topper in onze eigen wasmachine. Hij is in 10 minueten in de zon droog. In Prèveza kunnen bij 31 graden (in plaats van de 39 hier) de laatste stootwillen gepimpt worden. Een lapje door de hut en klaar.

Groot is de verrassing dat de Milky Way de baai binnen kommt zeilen. We zien deze weken op Skadi verbazend veel vrienden. Dat maakt het extra leuk om voor het laatst met de boot te varen.

7 juli, Varko baai

Sommige adviezen van vrienden worden door de makelaar en daarna door ons toch maar niet ter harte genomen, zoals het weghalen van het relingnet. ,,Mensen heeben vaak een hond(je) of (klein)kinderen en willen toch een net. Er is zelfs vraag naar om een net aan te brengen. Dus, laat het zitten!" Zegt Nick, onze makelaar. En dan staat Louis van jacht Zin over zijn kin te strijken en zegt:,,ik zou wel een nieuwe fenderbal kopen. Ja, dit kan eigenlijk niet..." De bal is namelijk ontzettend vies bruin van de aanslag. Peter wil er geen geld aan spenderen, en het kriebelt in de handen van Annelies om er iets aan te doen. Dus de 2 dagen in Varko baai worden in de ochtend, als het nog niet heet is, de  fenders onderhanden genomen.

Peter zal de komende dag contact opnemen met Bénéteau of de tafelbladen te bestellen zijn. Want opknappen met verf, epoxi, of vloeibaar hout, is een mega klus en we gooien er misschien liever geld tegen aan zonder enige arbeid om de eerste indruk van de boot te verbeteren. Het zal lonen.

Christos van hotel Iris is gebeld en hij verwacht ons maandag na 11.00  uur, dan zijn de charters daar vertrokken en is er plaats voor ons. 4 Dagen verwennerij. Goed dat het reeds geregeld is. In de middag poeiert het ongelofelijk en niemand is nog in het onrustige water waar overigens veel stroming staat. ,,Rondje boot is 3 slagen naar achter en heel veel moeite doen om terug te zwemmen", zegt Peter el laat de zee voor gezien voorlopig. Hij heeft wel het anker gecheckt: de ketting ligt in een lus en het anker zit heel diep ingegraven.

Een Servisch schip dat hier ook al meer dan een dag ligt draait in de wind en schuift vlak voor Skadi langs. Hij is wel heeldichbij en de schipper wordt er niet blij van en gaat herankeren. Met al die draaiende en dus verplaatsende schepen is het lastig het midden van vrij water te vinden en je anker te laten vallen. De Serv slaagt in herankeren na 2 keer. Skadi draait alle kanten op. Andere ssschepen liggen weer netje met de neus in de wind en een kleine catamaran in een bocht van de baai ligt blijkbaar zo beschut dat die netjes stil blijft liggen. Het is overal anders in de baai, Het wervelt en het blaast behoorlijk hard. Naderhand horen we dat in Vathy 40 knopen wind zou zijn en schepen van anker zijn geslagen...Hier komen we aan 25 knopen windvlagen. Pas tegen 19.30 wordt het minder maar de vlagen blijven. Peter neemt nog een zoute dip maar Annelies zwemt niet graag in onrustig water en stroming. We vullen de dag met klusje douchepomp en stootwillen poetsen. De douchepomp doet het maar stopt niet meer automatisch.

Bericht van thuis

We hebben regelmatig leuk contact met Jennifer, onze kattenoppas thuis. Ze heeft Odin helemaal ingepalmd, een wonder want Odin heeft maar 1 baas en dat is Peter. Nu is hij idolaat van Jennifer. Hij ligt gewoon in haar armen. Ze heeft een strak ritme: eten en dan pas naar buiten en ze zijn gelukkig met haar.

5 juli, Prèveza naar Varko baai

,,Ik wil de brug van 13:00 halen, meldt Peter. Dus we vertrekken om 11.30 en hopen dan ook van de wind te kunnen profiterenna afscheid genomen te hebben van nog weer andere vrienden, namelijk die van jacht Joie de Vivre. Ze zitten er gelukkig en opgelucht bij want hun schip is binnen 14 dagen verkocht. Onze makelaar zei:,,dat is een zeer gewild schip op dit moment. Maar ook jullie schip is speciaal want van dit eerste model van Beneteau staat geen andere te koop". Je zou eigenlijk nog 5 jaar moeten wachten, want dan is het een oldtimer en meer waard. Gekheid.

Wanneer we bij het kanaal aankomen wil de brug maar niet opengaan. Is er iets gebeurd dan? Nee, hij blijkt niet te draaien om 13.00 uur. Hadden we kunnen opzoeken vantevoren. Dom. Er verzamelen een hoop jachten en het moet allemaal door de opening van Lefkada. Een Italiaan dringt voor, natuurlijk. Om 2 minuten over 2 gaan we dan in file door het kanaal. De Italiaan treuzelt en wanneer er ruimte is geeft Peter gas en gaat de treuzelaar voorbij. Ze komen met een fender aan want vrezen schade. Doe normaal zeg. We zijn er nog minstens 5 meter vandaan. We verbazen ons over het aantal charter-catamarans dat op hun retour is naar Prèveza of Lefkada. Wel honderd moeten het zijn , wellicht meer. Mijn god wat moet dat dat op donderdag en vrijdag dan druk zijn in de ankerbaaien, zeker ook Varko. Iets om rekening mee te houden.

Na de bocht kunnen we zeilen op genua. Er staat een noordwesten windje. Aangekomen in Varko baai blijkt deze aan het leegstromen en we liggen tegen de avond met weinig schepen. Hoe prachtig is het hier toch. De cicaden tjilpen, er zijn nog geen wespen. Het water is turquoise en er zijn dorades die snoepen van onze brokjes brood. Er staat nog een klusje te wachten: Annelies wil fenders schoonmaken. Peter repareert de log, er is een draadje los. Maar Peter heeft AMP klemmetjes nodig en een tang. Want de onze ligt thuis en de al eerder geleende tang van Hanjo (jacht Passion) is natuurlijk nu bij Hanjo. Zo zijn er van die klusjes in stilstand.

Op 6 juli begint zal de nieuwe charterkolonne komen. Het valt mee. Er ankert een cat (hoe kan het ook anders) met 8 jongelui die gaan gillen, schreeuwen dansen op muziek. Wat de natuur met een mens doet...! :) Gelukkig gaat het wat zachter tegen de nacht.

Bericht van thuis

Natuurlijk hebben we continue contact met Jennifer, onze catsitter. Katten oppas. Het gaat geweldig en ze heeft Odin zo ver gekregen dat hij zich laat neusknuffelen en een tracker omdoen. We missen ze enorm. Bij menige actie in de boot verwachten we hen te zien. Kom je thuis en open je het luik dan gaat het een seconde door je heen dat ze onder aan de trap staan te wachten. Ook al was het een constante zorg, het was 9 jaren lang uniek om ze aan boord te hebben, liefde te delen en te genieten van hun gelukkige momenten aan boord.

4 juli Skadi in Prèveza

Levendig is Prèveza in juli. Het hoogseizoen is begonnen en we zien het aan de toename van flanerende mensen, die allemaal weer zo graag naar je kijken om maar een glimp op te vangen van het leven aan boord; een soort leven dat men niet kent en er toch meer van zou willen wetn. Nee, ook zo graag eens zou willen hebben. Zeker voelen we ons altijd gezegend dat we dit kunnen doen: op een boot in de Ionische zee varen en aan wal liggen.

Tegen de namiddag gaat de muziek wat harder. En in lounge-sfeer. Tegen 21.00 uur wordt het ritmischer en luider en daarna voor de oudere jongeren echt luider.Het is altijd stil na 01.00 uur of ze sluiten de deuren. Maar een café als Vento of Prevere is nooit in de nacht open. Elke namiddag gaan de verkoopstalletjes waar maiskolven worden geroosterd weer open en de bebaarde en bejaarde ballonnen verkoper opent de raampjes van zijn kar. De verkoop van suikerspinnen en popcorn loopt best goed. We hebben in de gaten dat hij er best een goed zakcentje aan verdient...Wij slenteren dan ook langs de boulevard en kopen een oerheerlijk ijsje of gaan eens kijken hoe de wassalon, die ooit aan Aris behoord, nu loopt. Heel goed zo te zien. De ondernemer die dolfijnentours doet met zijn schip heeft de wassalon gekocht van Aris en de hele buitenmuur hangt nu vol met reclame van allerlei excursies die hij voor je regelen kan van paardrijden tot rafting en natuurlijk dolfijnen zien. Nicole werkt voor hem maar doet zo ook haar eigen zaakjes voor jachten en ze weet veel te regelen voor je. Vorig jaar hebben we via Nicole de bekleding van onze banken kunnen vernieuwen tegen redelijke prijs en nu heeft ze makelaar aanbevolen. Ze poetst onze boot. En zoals gewoonlijk vallen er dan toch weer regndruppels in de nacht met wat zand. Nicole vertelt:,,you know this sand is really damaging. Is contains metal pieces you know..."

Aris neemt de telefoon niet op. Na een paar keer appen reageert hij: hij heeft veel pijn en is erg ziek en kan geen bezoek ontvangen. Wat triest toch. Aris lijdt aan MS en het is gaat ineens bergafwaarts. Zijn broer die de pizzeria runt, naast de wassalon, zegt ons hoezeer Aris te lijden heeft en het veranderde van dag op dag. Hij geeft hem alle steun en praat veel met hem maar moet toch ook zijn zaken niet laten versloffen. Terwijl hij dat aan ons vertelt staat hij 4 pizza's te maken. Volop belegd met pikante worst en paprika.

Wat we nog nodig hebben is een Cosmote simkaart, data-only. Genietend van een cappuccino in het dorp, slenterend langs de boten, je boodschapje doen bij Cosmote en de Masoutis supermarkt en je zeilvrienden weer zien doet je vergeten waarom we hier zijn.

We worden totaal ontzorgd door de makelaar. Peter krijgt nog bericht van Matt van Creo. Maar ook als je een keer met je familie hoort te zijn, had je ons dat al moeten berichten. Wij waren op vaart uit Italie om zo snel mogelijk de verkoop van Skadi af te ronden. Geen excuus voor geen antwoord op whatsapp. Klaar mee. Nick van YBH doet alles voor ons en wel meteen, ook in het weekend. Hij maakt 360 graden opnamen. En het is een beetje een kunst want we wiebelen nogal.

Voor de douche is de nieuwe pomp geinstalleerd maar als het water wordt afgepompt stopt hij niet. Met een geleende tang van Hanjo heeft Peter klemmetjes vastgeknepen maar het moet opnieuw of de flotter is misschien stuk?

De kuiptafel...tja wat moeten we daar mee? Wellicht met Epoxi of met vloeibaar hout of... Wanneer we uit eten gaan met de vrienden van Passion en van Zin, krijgen van hen ook adviezen. ,,Ik zou hem gewoon verven", zegt Frank van jacht Zin. Tja...

Op twee ochtenden wandelt Annelies al vroeg een rondje, het wordt namelijk na 08.00 uur al meteen warm. De zon staat hoog. Prèveza ontwaakt. De straatkatjes wachten op voer, de brommers gieren al door de hoofdstraat, de bakker is open en de taartjes lachen je toe. We zijn happy en de verkoopadvertentie van Skadi is een feit. Daar hoort gebak bij.

Fotoalbum Preveza

29 - 30 juni, Prèveza en een plek aan de kade

29 juni 

Tegenwoordig moet je behoorlijk gewiekst zijn om een plek te bemachtigen. Bij voorbaat moet je al beredeneren wanneer en hoe laat je de meeste kans maakt. Wij denken: vandaag.

We varen om 09.00 uur weg uit de marina van Sivota. Het wordt motorzeilen, 40 mijl. Misschien een krappe 5 mijl puur op zeil, meer zit er niet in zonder wind. Het laatste stuk hebben we een beetje westenwind. Het is elke keer heerlijk om de betonde vaargeul van Prèveza in te varen en dan de stad te naderen, eerst lang de mega marina Cleopatra met zijn vele masten van - op de kant gezette - schepen. En dan zien we de kade en stevenen af op het hekje tegenover café Prevere. We hebben gehoord dat juist dat deel van de kade door de chartermaatschappij Athenian Yachts is gereserveerd, maar de charterjachten zijn grotendeels uitgevaren en wij leggen aan. Wanneer de havenmeester Vera langs loopt om notitie te maken welke boten er deze dag liggen, vragen we haar hoe dat zit met Athenian? ,,Alleen van vrijdag tot zaterdag mogen zij gebruik maken van de kade!' Zegt ze en herhaalt het. Dus we mogen hier liggen tot vrijdagmiddag...ongeveer.

30 juni 33 graden en veel zon.

De airco draait, wat een luxe. De zonneschermen staan ook, Skadi in haar element. Het is een ouderwets verblijf. Je kent de stad, je niet van elk zicht op de boulevard, de cafés, de palmen en dezee van Amvrakikos voor je neus. We missen heus de schepen waar we ooit mee lagen...de Lunde, de Buena Vista, de Paikera. Er zijn klusjes te doen: de douchepomp werkt niet. Als je wilt douchen sta je in een bad water en met de hand moet de schakelaar daarna bediend worden die het signaal aan de flotter geeft om af te pompen. Niet heel vreselijk maar een beetje vervelend. De marina-shop aan de haven besteld de pomp voor ons en zegt:,, hij is er binnen 2-3 dagen". Wauw, dat is fijn. Het kost wel 260 euro maar is noodzakelijk als je je boot wilt verkopen en zo komen er deze week meer afwegingen om de hoek kijken.

Eigenlijk zouden we nieuwe lampjes moeten aanschaffen voor in het plafond maar Peter komt met een - op internet gevonden - prijs:250 euro. Doen we dat? Nee we gaan poetsen. Wellicht knpat het op. Dat is mooi voor de verkoop van de boot.

Verkoop van de boot: Creo versus YBH

communicatie met makelaar Creo loopt niet echt vlot en we horen maandag niks meer. We zijn GVD helemaal uit Italië gekomen en nu krijgen we geen contact. In grote zaken als verkoop van je boot mmoet je stellig wezen en we geven hem tot maandagavond 18.00 uur. En dan zegt Peter:,, Okee zijn tijd is verlopen we kiezen een ander. Ondertussen komt Nicole, de vroegere havenmeester, onze boot schoonmaken en we delen het laatste nieuws met haar. Ze adviseert om naar Nick te gaan een makelaar die ze goed kent en iemand die eigenbelang onder het belang van de klant stelt. Nick blijkt te werken voor YBH Brokers. De makelaar waar we nooit naartoe zouden zijn gegaan want het straalt aan alle kanten uit dat het voornamelijk zaken doet  voor hele grote jachten. (vandaar ook hun kantoor in Dubai?)

Nick komt de volgende ochtend en we hebben meteen vertrouwen in hem. Dat wordt bevestigt doordat hij continue met ons communiceert. Diezelfde middag komt Nick foto's maken. De schepen deinen wat en een surround foto maken binnen, zwel als als buiten, vergt zeebenen en een geweldige camera-app op je I-phone. Het lukt. Nick is tevreden en belooft zo snel  mogelijk met resultaat te komen. De verkoopprijs is bepaald. Details ook besproken. We zijn happy. En we hebben een week om reparaties te doen, of wat voor klus er dan ook nog te doen is. Annelies wil de fenders schoonmaken, misschien wat staal poetsen. En dan is er nog de verweerde kuiptafel: wat te doen?

We denken steeds weer aan de eerste aspirant kopers die dolenthousiast waren maar totaal afknapten op de beschimmelde koelkast: helaas - foutje van Elio die hem had gesloten. Poetswerk leverde weer een witte koelkast op. En de kopers knapten af op de koffievlek in de aanrecht of gewoon de hele keuken-mikmak. En nu is het met azijn in een mum van tijd weer wit.  Dn poetst Annelies de ringen van d elampjes en de barometers en wat een "glamour!" Hoe simpel kan het zijn?! Trots op je werk. Wie wil Skadi kopen?

Fotoalbum

27 juni Sivota/Mourtos, de dictatuur van de cat

Aangekomen liggen er aan de kade 3 cats en geen mens daar maakt aanstalten om te vertrekken. Er is een piertje en daarnaast nog een stuk kade en daar is plaats voor 3 zeilschepen. We leggen aan. Naast Joie de Vive is nog 1 plaats over maar er ligt een dinghy. Wie zich daar totaal niet aan stoort is een dikken Oostenrijker op een net zo buikige Catamaran die zich tussen de Joie de vivre en het piertje propt. Over de ketting van Joie de vivre. Maar hij zit bijna vast en door alle geroep, gevloek en handen zwaaien van Roelf en Chris stopt de cat maar met achteruit varen en blijft zo liggen. Het mot maar. Maar met veel geklots zal het niet fijn zijn die boeg van Joie de vivre zit maar op een halve meter van de zijkant van de cat, ziet Annelies uit haar slaapkamerraam. Er komt een jochie met de naam Skipper op zijn polo die in de dinghy wil maar ja, hij zit in de vierkante poel water tussen Joie de Vivre, de cat en een hoek in de pier. Of Chritine en Roelf even anker willen ophalen en naar voren zodat hij er uit kan? Even? Ik dach-van-niet!

Hij haalt hulp en een tweede matroosje komt erbij. Dan blijkt dat ze nog maar net en heel erg bukkend tussen de cat en Joie de Vivre eruit kunnen.

Die nacht komt de noordwesten wind de kade teisteren en alle swell ketst terug als een rij ballen en de schepen liggen te stuiteren. Geen schade bij Joie de Vivre maar leuk is het niet en ze doen geen oog dicht. Op Skadi is er 1 die slaapt: ja Peter. Annelies kijkt een film, loopt rond eet iets lekkers en gaat weer naar bed. Ze slaapt in totaal 3 doorbroken uren.

Het is 10.00 uur. Pedros de havenmeester heeft ons een plek beloofd in de marina maar veel actie is er niet. Hij beantwoordt de telefoon niet en hij komt niet. Ja zeg, dan kan ieder ander schip daar gewoon ook gaan liggen. Peter en Roelf gaan direct polshoogte nemen. Er is plaats, zie je wel. Maar op de plek waar Joie de vivre zou moeten liggen is het niet duidelijk of er een mooringlijn is en wat er ligt aan lijnen op de bodem lijkt een zooi.

,,Ik ga niet liggen waar een troep mooringlijnen liggen", zegt Roelf, met armen zwaaiend alsof hij een bos touw gaatvangen. . Maar Annelies heeft er nu een te pakken die niet aan een ander schip vast zit en die geschikt is voor Roelf. ,,Ik houd hem vast voor je", zegt ze en ze wacht tot de Joie de Vivre er is. De voorspelde harde wind is slechts 28 knopen, schepen zoeken een veilige haven maar die is vol en aan de kade worden ze weggestuurd. Ribbels swell stevenen op de kade af, maar wij zijn veilg  in de marina. De swell blijkt hoog over de kade te gaan want tot aan de restauranttafels is het drijfnat. Dat ontdekken we op ee korte wandeling door het dorp.

De volgende dag is een rustdag. Tijd om de chillen aan het smalle langgerekte strand van Palm beach. ,,Nou, dan gaan we voortaan maar dit soort vakanties doen hè?" zegt Peter en dobbert in het blauw waarna we weer terugvallen op het ligbed en van onze verse jus d'orenge nippen.

Die avond sluiten we dagen met Christine en Roelf af met een vreugdevol en gezellig etentje bij Faro restaurant. Zij gaan door naar Meganisi en wij naar Preveza.

Fotoalbum

Stille baaien en woeste baren

Karvouna heet de inham waar het ponton ligt waar Skadi en Joie de Vivre aangemeerd liggen. Je kunt zo van je boot in het water plonzen en naar het strandje zwemmen, onder de parasol op een ligbed plaatsnemen en een drankje bestellen. Maar we zijn niet "in the mood". We praten met Christine en Roelf over de verkoop van onze schepen , waar doe je goed aan en waar niet aan. Wij moeten Matt van Creo makelaardij laten weten waar we zijn en we willen de boot nog eens laten schoonmaken door Nicolette in  preveza. We horen hoe moeilijk het is daar aan te leggen want de chartermaatschappij heeft een deel van de kade onrechtmatig toegeeigend d.m.v. vlaggen. Als we daar zijn gaan we er gewoon liggen. mAar dat de kans op een plek gering zou zijn stuurt onze plannen in de war; mogelijk moeten we dan doorvaren naar Nidri en kan de boot niet gereinigd worden door team Nicolette. Tja. Eerst moet Matt maar zeggen wat hij wenst ter verbetering voor de verkoop of voor foto's.

Nu we zo bezig zijn met de verkoop en de financiele mogelijkheden om huis en tuin aan te pakken, komt het afscheid niet meer zo rauw op ons dak vallen. We kijken nogmaals rond en zeggen het is genoeg geweest. De boot heeft ons veel gebracht. De Ionian is niet meer wat het was: vol charteraars en je mag als privé zeiler nergens meer liggen. Prijzen zijn sky-high. Koffie en eten is duur. Tijd voor een beurs met geld om nieuwe dromen waar te maken. De emotie om Skadi te moeten loslaten is langzaam aan het wegslijten. Goed dat we hier terug zijn en met Christine en Roelf praten en evalueren.

We gaan 's avonds uit eten en de volgende dag verhuizen we naar de kade van Sivota. Daar komen we meteen terecht in de heerschappij van de enorme catamarans die tussen alles in dringen.

dinsdag 25 juni 11e vaart over de Golf van Taranto

Never a dull moment. Nieuwe route: om hoge golven in de Golf van Taranto te vermijden gaan we door naar Paxos.Of misschien Sivota (uurtje meer) waar de "joie de vivre " op ons wacht.

Het weer : broeierig, bewolkt en 27 graden. We verlaten Crotone om 09.30 na handen schudden met Pasquale en Giuseppe, helaas is Bill niet aan boord. Of in slaap na een paar borrels...,,Pasquale...", en Annelies pakte zijn hand en keek hem diep in zijn bruine ogen, ,,grazie...per 6 anni o piú!" En we kijken terug om geweldige service en op de grappen bij elke aankomst na weer een seizoen varen. Met de katten aan boord en hun wandelingen over het ponton. Dag Crotone, die rommelige stad gebouwd tegen de door regenwater uitgesleten zandstenen heuvels. Een uniek beeld.

De golfjes zijn knobbelig, hoe kan het ook anders: dit is de Golf van Taranto, altijd in beweging. Maar ze zijn laag, dat scheelt. We motoren. We hebben niet eens het grootzeil aangeslagen, want we verwachten geen wind. Er staan krap 10 knopen wind, een 2 Bft. en tegen ons in maar niet hinderlijk. Na 35 mijl zetten we Genua bij en we gaan zowat een knoop harder, van 6 naar 6,7. De wind draait naar Oost-Noordoost.. Het is een verre tocht, niet zozeer door die 80 mijl maar door de oneindigheid van dit water, de diepte en de onvoorspelbaarheid ervan. Het is een transfer.

Er is weinig te zien op zee, na verloop van tijd zien we aan de horizon een vrachtschip. Er zeilt veel verderop een Deens jacht en een vissersboot. Na 70 mijl zijn we zuidwestelijk onder de hak van Italië en hebben die grote zee van Taranto bijna gehad. We ontvangen even internetsgnaal. De enige belevenis die ons doet opspringen is de beweging van zwarte vinnen. 6 dolfijnen golven rustig door de zee, nog niet op jacht, simpel door de zee duikend in een rij.

2 Bft nog steeds. Er vaart een Fransman op volledig tuig en met 2 reven in het grootzeil. Merkwaardig.

Het rommelige zeetje wordt 40 cm hoog. In deze Ionische lap water liggen onverwaht witte tonnetjes op een rij. We zien ze pas als we vlakbij zijn en op het moment dat we ze passeren besefffen we dat ze een visnet dragen van tientallen meters lang dat onder het zee-oppervlak hangt. In het westen is de lucht nog steeds rose van het saharazand dat van Sicilië tot de hak van Italië meegevoerd wordt. Soms zelfs tot aan Nederland en dan met een regenbui neervalt. De avondzon schijnt er goudgeel doorheen, een mooi gezicht. De wind is gedraaid naar Noordoost, we laten de Genua staan en de motor erbij.

Wat een klotetocht daarna: we scheren door de zee, zo hard dat Skadi trilt. De motor gaat uit en op Genua alleen lopen we 5 knopen. Na 3,5 mijl echt zeilen moet toch de motor weer aan. Het is maar goed dat we in Crotone 3 jerrycans diesel hebben gehaald bij het benzinestation. Skadi is nu aan het schudden van links naar rechts. Annelies gaat naar bed. Toch proberen een slaapje te doen. Er is teveel geschommel. Als een dronkenman waggelt ze naar de logeerkajuit misschien lukt het daar wel. We hebben deze hut meteen als voorraadkamer in gebruik genomen en er ligt altijd een kotterzeil en ook een krat met zonneschermen. Tussen de omgevallen bierblikken, de krat en en het zeil vouwt Annelies zich op. Oordoppen in tegen het geluid van de motor. Annelies valt in slaap, een uurtje of zo. Peter waakt buiten. De klappen van links naar rechts zijn vreselijk en met al dat geschud is het niet makkelijk om in de toilet te geraken laat staan je plasje te doen. Maar we zijn ervaren, dus het lukt.

Peter meldt dat we over het onderzeese landschap van grote hoogteverschillen varen. De zee suwt er tegenaan en terug. Het gaat van 2000 meter diepte in 1 keer naar 700m. The Abyss!

Kotsmisselijk is Annelies, voor het eerst in 10 jaren varen. De zee is ook voor Peter te rommelig om te slapen. Annelies kruipt naar buiten en ziet de horizon bijna 45 graden van links naar rechts gaan. Of is het het schip? Kijk dat is nou wat je brein doet en waar je misselijk van wordt: totale stoornis van je zintuigen. annelies valt maar weer op bed maar slaapt niet. Hopelijk gaat de misselijkheid weg; we hebben geen medicijn daarvoor meegenomen. De windgebieden volgen elkaar op en de oude windgolven zijn nog niet eens weg. Houdt het dan nooit op?

Het is 05.00 uur en de wind is Zuidoost nu.Het rollen is minder. Hiep hoi. Peter vaart keihard. Naast Skadi ruist het sop in de zwarte zee voorbij. De nacht is even zwart. Prachtige onvvergetelijke momenten afwisselend met momenten waar je een bloedhekel aan hebt. Dat is transfer varen in de Med. Annelies gaat slapen en is om 06.00 uur weer buiten. Peter dommelt. De genus doet niks en Annelies rolt hem in. De wind is Zuidwest en matig en de verwarde zee wordt langzzam kalm. De zon komt op. We naderen Griekenland.

Dan komt de wind nog even, om ons te plagen, uit oost. maar we zijn er weldra dus van windgolven tegen zullen we nog amper last hebben. Daar zijn de contouren van Corfu en Paxos. Er hangt lage nevelige bewolking waar de ochtendzon doorheen breekt, het levert weer mooie foto's op. De zee kleurt melkachtig blauw. We zijn bijna bij Sivota waar vrienden wachten. Het is gedaan, deze tocht van Crotone naar Paxos  en Sivota. De keuze om het dit etmaal te doen was verstandig want de komende dagen wordt het alleen maar stormachtiger. In het haventje van Karvounia ligt de Joie de vivre van Christine en Roelf en ze zwaaien naar ons als we aan komen varen. We leggen aan met hun hulp. Annelies gaat nog slapen. Peter blijft op. We zijn trots op onszelf dat we dit gefikst hebben alweer.

Fotoalbum 24 juni 2024

2024 - maandag 24 juni

De kattenoppas meldt ons dat ze soms niet weet of de katten bnnen zijn. Peter heeft de app op zijn telefoon waar steeds de Miauw van klinkt als er een kat door het luik gaat. Maar ja als de oppas de tuindeur heeft openstaan dan raken ook wij het spoor bijster.,,De lellebel", meldt de oppas is uren op stap. Maar gelukkig zijn ze steeds binnen tegen 21.30 uur zo meldt het luik. En de oppas kan gerust slapen.

Het is maandag en we lopen naar Elio om hem alle schuld te betalen, cash natuurlijk. Tot weerziens Elio je bent goud waard. 6 jaren heeft hij en zijn team goed voor ons schip gezorgd. Peter wil dan eerst even naar de farmacia om een medicijn voor Annelies te halen, daarna kunnen we de stad door en een koffie nemen. Crotone wordt opgeknapt. Nieuwe stoepen in de buurt van de haven en vooral bij het hek welke toegang geeft tot cruiseschepen. Mooi hoor. Even verder is een gebouw met plein aan het strand volledig afgebakend: daar komt een olympisch zwembad met ramen aan strandzijde. Het is af op 24 mei 2024. Hè?

De hitte valt mee vandaag 32 graden. Watertank spoelen. De cherrypicker is niet geweest dus we moeten verstaging elders nakijken en de zaling kap plaatsen. De dag vliegt voorbij tot we de auto moeten inleveren. We hebben net gelezen dat Geert en Ineke 13.000 voetstappen in Bilbao hebben liggen. ,,Dat redt ik niet tegenwoordig", zegt Annelies. Peter suggereert dat ze naar de fitness zou moeten. Bah, geen zin in. ,,Ik doe er genoeg aan" vindt Annelies. Maar de wandeling terug van het verhuurkantoor levert ook 13.000 passen op. Dan ben je wel toe aan een biertje.

financieel meevallertje die huurauto: 5 dagen voor 100,= en we zouden moeten betalen voor inleveren op andere locatie maar het worst niet gerekend. Niks zeggen. Mooi meegnomen. Ook de haven kost niet veel. Giuseppe  kan ons zefs niet vinden in het systeem. En hij moet nota bene aan Peter vragen wat we vorige keer hebben betaald. ,,nou nog mooier...", zegt Peter en zoekt in de computer. Dat was vorig jaar 25 euro per nacht. Niks zeggen verder. Giuseppe rekent 100,= euro voor ons verblijf. Hoppa meevaller in the pocket. Morgen gaan we weg. Zijn jullie er dan? Ja, Giuseppe is er vroeg en Pasquale om 08.00 uur. We gaan dus weg nadat we afscheid hebben genomen. Afscheid totdat we hier met de motor komen.

Crotone, aftellen en klussen

Onder al het werk door denken we aan andere mooie reizen en dat moet want we moeten vooruit kijken en blijven beseffen dat het uniek is dat we nu weer op Skadi zijn. Ze is en blijft te koop. Onze strategie is anders en we mikken op Australische kopers en Amerikanen. Dat betekent dat we websites zoeken om op te adverteren. het is niet moeilijk te vinden.

Dan komen ineens de reparaties naar voren: de afwatering van condenswater  door de airco-unit werkt niet. Er zit een verstopping. In allerlei bochten in de hitte maakt Peter de slang los en giet er Acido door: nou, een sterkere azijn in de wereld dan de Italiaanse Acido iis er beslist niet. En zie, de slang wordt schoon en Peter sluit hem weer aan. De plank van de bank moest ervoor losgeschroefd en dat betekende dat we gereedschap zochten en er zijn gewoon nog veel dingen aan boor. Wat een geluk. Maar niet aallen gereedschap of touw maar ook de waterkoker. En in de badkamer nog wat toiletartikelen en we vinden toch ook een dekbed en overtrek en kussen voor buiten op de banken. Het moest zo wezen dat we terug kwamen op de boot, zegt Peter die echt niet bijgelovig is. Alhoewel Karma wel een levensdingetje is bij Peter.

De bilge pomp werkt ook niet en ook daar moet de slang van doorgeblazen worden. Dat doet Peter aan zijn mond en een prop zwarte stof vliegt de kajuit door. Ach, dweilen doen we later want de voetstappen saharazand komen ook steeds weer binnen.

EN dan wil de douche niet afpompen. Helaas moet er een nieuwe pomp gekocht worden in Preveza. Peter kan wel een stekkertje aan elkaar knijpen en dan doet de pomp het even. Lastig en we douchen in het hoofdgebouw.

De 2e koelkast doet het ook niet en vandaag repareert Peter hem. Het was zekering. En elke keer dat we bezig zijn denken we de katten te zien. Kastje dicht van de gootsteen want anders kruipt Odin erin. O nee de katten zijn er niet. Ha ha ha.

De temperatuur is lager en dragelijker op zondag. De boot is afgespoten. Ladingen saharastof zijn van de boot. Binnen dweilt Annelies. We zetten het grootzeil en we trekken de bimini loodrecht. De buiskap gaat erop. De zonneschermen eraan en BENG Daar ligt zij...Skadi in al haar glorie. Genieten.

Fotoalbum vertrek naar Skadi 19 juni 2024

juni 2024, Crotone

Skadi verkoop

Het lijkt er meer op dat geinteresserde kopers niet serieus zijn en net als wij de kat uit de boom kijken wat de ander gaat doen. Welnu. We begrijpen ondertussen Bill, die hier Crotone al jaren gesetteld is, dat de markt hier helemaal niet dood is. Dat wordt ons ook nog verzekerd door de vice voorzitter van Kroton yachting club die hier ook een boot heeft liggen :,,prices are sky-high now", de markt is booming. En ons schip juist erg gewenst is gezien de geringe productie van dit type Beneteau met de hand gemaakt jacht.  Ja ook wij als verkoper hebben geduld. Bill van de Yucatan die vliegtuigen en boten heeft gekocht en verkocht zegt: je moet hoog inzetten. Je boot is veel waard,

De reis naar Bari

Via Milano Malpensa vliegen we naar Bari en vandaar met een huurauto naar Crotone naar de rustieke villa 2Fields in Castellaneta. Een perceel, bewoond door Graham. Een pracht van een huis met landerijen alom. Twee lieve zwarte honden komen aanrennen maar zijn heel lief. Puglia is toch wel een van de regio's waar we graag zijn en we gaan beslist een rondreis maken in deze mooie provincie maar nu moeten (ja moeten, want we we hebben afspraken) door naar Porto Vecchio in Crotone.

Zeilschip Skadi

Daar staat zij...Skadi en het is een rose schip ipv een witte. Hadden we 2 weken eerder geweest dan hadden we de buien met saharazand voor geweest, maar "so be it". Skadi zal afgespoten worden. Voor iemand als Annelies die niet goed tegen troep kan is het echt met oogkappen lopen. First things first en dat is levensmiddelen kopen. We zijn moe. Maken een planning met Elio en de afspraak om Skadi in de anti-fouling te zetten cancellen we want...waarom? We gaan maar 2,5 week varen en weer op de kant. We kunnen die 500,= euro voor iets anders gebruiken. Okee, dus alleen de maxprop invetten en verder proberen we weer een weg te vinden in Skadi en kijken naar de weersvoorspelling: het is opportuun om maandag of dinsdag al direct over te steken naar de hak van Italië en door naar Corfu. Er zijn vrienden in de omgeving: de "joie de vivre", de Zin, de Milky Way... en die willen we graag zien.

Polar Steps ook nog

We houden een blog bij op Polar steps maar dat vindt Annelies toch meer een site voor het praktische van de reis en de route. Daar kan je uitwijden over de beeldschone landschappen van Puglia waar we doorheen reden, of over de emotie om Skadi te betreden, of over het gemis van de katten in de boot, die alle jaren bij ons waren. Ze horen hier gewoon. Het is desondanks beter dat ze thuis zijn in die groene oase met muizen en vogeltjes en in een milder klimaat.

Hitte

Er zijn een aantal dingen die niet werken op Skadi: we kunnen zo hoog op de kant niet de airco gebruiken en het is deze dagen 36 graden. In de kajuit loopt de temperatuur op naar 45 graden. 's Avonds koelt het af naar 29. Je kan ermee slapen. De ventilator gaat aan. Over acclimatiseren gesproken.

Elio ziet wel hoe we wachten steunen in de hitte. Annelies is ook eigenlijk klaar met dat soort kamperen temeer daar de doucheruimte op het terrein ontzettend smerig is en Annelies heeft het een halfjaar geleden nog afgeboend maar de schimmel staat in de douchecel. Verdere beschrijving zou je misselijk maken maar jullie kunnen er vast wel een voorstelling van maken. Dat niemand nou een sponsje meeneemt. Bah. Klaar mee.

Elio is elke dag wel boten in het water aan het zetten met zijn kraan en hij kijkt naar ons en zegt wat we al hoopten:,, je kan vandaag al in het water als je wilt! En dat zou nu zijn".

Hens aan dek, we gaan het water in. Yes! Snel dingen opruimen. O hoe ging dat ook al weer? Denk, denk. Stootwillen aan de kant waaraan we aan de kade komen te liggen, een stag weghalen. Door het hoofd van Annelies schiet de gedachte: ik moet de katten in de manden doen. En met de katten van boord en in de auto wachten. Katten? Die zijn er niet! O, wat makkelijk is het voor ons.

We zijn hop- zo in het water en we varen hop- zo naar de jachthaven en daar krijgen we een plek aan de kade bij het kantoor. Eeen plek waar we nooit wilden liggen want het was voor de katten te druk en niet handig. Ze zouden elke keer weg willen lopen. En ze zijn er niet. Wat een vrijheid

For sale Bénéteau Oceanis 40

21 april de stand van leven bijgewerkt

Beste lezers die nog soms de website bezoeken om bij te blijven:

ARC - ATLANTIC RALLEY OR CRUISERS

Theo en Manuela van jacht Grey Hippo hebben Peter gevraagd hen te vergezellen tijdens hun oversteek van de Canarische Eilanden naar De Cariben in november. Peter is zeer vereerd en ontzettend blij dit te mogen doen. Ze gaan met de ARC+, via Cabo Verde.

Dé Highlight van het jaar. Iedereen vraagt aan Annelies wat ga jij dan doen? Of zegt: wat bijzonder dat hij mag gaan van jou. Of: vind je dat niet erg dat hij je alleen laat en weken weg is? In welke tijd leven we?

Oppas voor de katten

Het tweede en hele fijne nieuws is dat wij via www.Huizenoppassite.nl een lieve kattenoppas hebben gevonden die op Odin en Freija wil passen tijdens onze vakanties. In verband met het feit dat de boot nog niet verkocht is, is het plannen van lange reizen nog onduidelijk. Maar we gaan in mei/juni een maand met de motor naar Spanje en Portugal. In september waarschijnlijk naar ofwel de bergen of missschien 2 weken naar Bretagne.

Motoravonturen

daar kunnen jullie over lezen op  Find Penguins: P en A MotorreizenFind Penguins. Maar we hebben als eerste rit, voordat de temperaturen gingen dalen tot onder de 9 graden, een leuke rit naar België gedaan, Naar Koksijde-Nieuwpoort, om zeilvriend Patrick Piret daar te bezoeken. Patrick is in een herstellengsoord na een hersenbloeding.

Patrick kennen we uit 2015, toen ontmoet in La Coruña. Hij is woonachtig op de Azoren en heeft o.a. in 2019/2020 een lange reis met zijn vriendin ondernomen naar Argentinië. We hebben leuk kunnen bijpraten. We waren een nachtje weg en hadden een zeer regenachtig avondje in Veurne met een heerlijke choco en appeltaart. De volgende dag reden we naar Marc en Magda in Nieuwpoort, zeilvrienden die we nog kennen van Marina di Ragusa en Lefkas Griekenland. In de regen moesten we terug naar Vlissingen. Voor Annelies iets te vermoeiend. Verstijfd is Annelies bij het afstappen van de motor van het pedaal gegleden met haar voet en ongelukkig op straat neer gekomen. Er is niets gebroken maar spieren van de borstkas en mogelijk ribben hebben een kneuzing opgelopen. Het beterde gelukkig na 4 weken.

Er moest dus iets aan het pedaal veranderd worden. We hebben een grotere voetsteun laten maken door staalverwerker Wout in Capelle. En het werkt fantastisch. Peter is ondertussen ook aan het frutselen met onze AEE camera en heeft een standaardje aangeschaft voor aan het stuur van de motor, om daar de camera op te monteren. Peter reed nog wel in de winter. Naar zijn zoon bijvoorbeeld. Voor Annelies moet de winterse temperatuur echt voorbij zijn.

Rondje Nederland en 5 (zeil-)vrienden bezoeken.

We kijken heel erg uit naar zorgeloze vakanties omdat we de katten en het huis aan oppas Jennifer kunnen toevertrouwen. Als 1e weektrip gingen we eind februari naar Friesland. Het was al 16 graden maar in Friesland 7. Voor Annelies heel koud op de motor, niet goed voor de nog altijd voortdurende pijn aan haar wang/momd. We maakten het rondje af via Schellinkhout en Schiedamwaar we de zeilvrienden van jacht Zin zagen. Bij thuiskomst was de oppas al naar huis.  De katten zijn goed verzorgd, Odin mistte Peter wel, maar nu kon hij weer lekker bij hem liggen.

Zuid Duitsland - Thierhaupten

In de enige week met mooi warm weer, 19 - 26 graden, zijn we met de motor naar Facebook vrienden in Duitsland gereden. Eerst werkelijke ontmoeting, heel leuk en een beetje spannend. We hebben een prachtige week gehad, echt genoten van de etappes rijden, de stadjes en het landschap zien.

De SKADI

Winter: we waren in gesprek met kopers. Ze kwamen bij ons thuis, het klikte en het was bijna zeker dat zij de boot zouden aanschaffen en vanwege die zekerheid betaalden zij de reis naar Crotone voor Peter. Helaas hebben zij de koop gecancelled. De winter is nog niet de beste verkooptijd. Peter heeft Skadi nu wel weer gezien. Een stukje emotie. Het is goed dat Peter op Skadi is geweest ter inspectie. Alles is goed. De boot was schoongespoten door de mannen van Elio. Helaas hadd Elio een keer, toen er andere kopers naar de boot kwamen kijken, de koelkast dicht gedaan en nu zat er veel schimmel in. Ook dat is er uit gepoetst. De boot kreeg van binnen een extra schoonmaakbeurt. Technisch is Skadi perfect. 

Skadi de stand nu.

Men heeft ons in Italië verteld dat de markt dood is en we gaan stappen ondernemen om Skadi beter verkoopbaar te maken.Jullie horen daar nog van. Wat dat inhoudt kun je horen van Peter als je hem belt.

verbouwing huis

in het najaar van 2023 zijn HR++ ruiten geplaatst aan de voorzijde van ons huis. De nieuwe pelletkachel brandt en we besparen een paar honderd euro per maand door de kachel te branden, elektrische verwarmingen aan te doen en geen gas te gebruiken tenzij we logees hebben. Het verbouwingsplan voor 2024 is een nieuwe serre en voordeur. Een warmtepomp zodat we toch de vloerverwarming kunnen aandoen en zonneschermen. De gehele tuin wordt aangepakt als Skadi verkocht is zowel als de keuken. EN DE AFZUIGKAP!!!

Je ziet, het jaar zit vol werk en recreatie. Maar het is nog lastig om weer voorgoed aan wal te zijn en een ritme te vinden met leuke of sportieve bezigheden. Annelies mist de enorme keuze aan cultuur en faciliteiten van de grote stad en kan in Vlissingen en omstreek niet vinden wat ze zoekt. We zijn eigenlijk het meeste thuis en met de katten die heel gelukkig zijn. Rust is nodig en een leven in een huis her-inrichten. Het weer was er ook niet naar om er op uit te trekken en eerlijk genoeg hebben we het er niet voor over om veel geld aan hobby's te besteden. Aan sport of theater of uit eten. We zien de kosten van vermaak hier als afleggerij en kunnen onze beurs nog niet open krijgen voor dat vermaak. We zijn zo verwend met Griekse en Spaanse prijzen dat we van alle Nederlandse prijzen schrikkken, van de boodschappen, van de kapper, van kleding kopen. Een koffietje of een biertje. Een enorme drempel. Ja zelfs kiezen voor een reis naar Noorwegen terwijl je, met hetzelfde geld, 2 weken langer naar Spanje kan en de beest uithangen. Het wordt dus Spanje in juni.

Het hele gevoel van thuis wonen en leven heeft nog geen vaste plaats gekregen noch in lijf nog in geest. Langzaam komt het. Het is beslist anders dan thuis overwinteren en je weer voorbereiden op een volgende zeilreis. Nu is alles voor vast.

April

Veel emoties zijn voorbij gekomen over de boot vooral bij Annelies. Peter ziet overal altijd mogelijkheden maar kort geleden hebben we dan toch de knoop opnieuw doorgehakt om Skadi te verkopen. Want we blijven hier wonen en we kunnen de opbrnegt goed gebruiken voor het moderniseren van ons huis. We zullen Skadi altijd missen. Maar woongenot staat nu voorop als tegenhanger.

Men vraagt wel eens aan Annelies wat doe jij de hele dag: geen idee. Beetje gymen, internetten, mooie dingen kopen, ideeën vormen over het huis. Op visite, reisje Engeland naar vriendin, puzzeltje, wandelen over Hollandse pleinen....Alles wat ze gemist heeft. Het gaat om gelukkig zijn, de monsd met rust laten herstellen. In mei gaat Annelies naar Khik om de staaldraadjes achter de voortanden weg te laten halen. Misschien helpt het om die druk op de kaak weg te nemen en we weten inmiddels dat het tot 10 jaar kan duren voor zenuwen en vertakkingen weer aangegroeid zijn. "ik ben tenminste op de helft", zegt Annelies hoopvol.

Onze nieuwe reizen

Nu de Skadi geschiedenis geworden is, richten we ons op nieuwe avonturen. Hiervoor hebben we onlangs een motor aangeschaft, een BMW R1200GSA.

Op dinsdag 10 oktober halen wij deze op bij Motoport in Goes. De eerste rit met de motor zal zijn naar de broer van Annelies en naar de neef van Peter, in Limburg, als try-out. Voortaan gebruiken wij Find Penguins, om details van onze reizen te laten zien, routes, verhalen en foto's. Wij zijn te volgen via onderstaande link

Motorreizen van Peter en Annelies

Hier, op deze oude Skadi discovery tour-website  zullen wij samenvattingen zetten van ons reisleven.

Reisplannen zijn

• mei 2024 Denemarken, Zweden Noorwegen
• 3-daagse trips Nederland naar familie en vrienden
• september, Duitsland, Oostenrijk, Zwitserland