Over Katers, Katterigheid en Zeekatten
Je zou een kater krijgen van het weer. Sinds we vertrokken zijn uit Vlissingen hebben we (te) veel wind gehad en liggen we regelmatig verwaaid te wachten op betere tijden. Daarbij komt dat de temperatuur onder het gebruikelijk zomerse niveau blijft en de Webasto kachel ons in de steek laat. We hebben als nood een klein 1,5 KW ventilatorkacheltje gekocht waarmee we het toch comfortabel kunnen krijgen. Zoals Thea vanochtend schreef: "De G7 vergadert over Global warming en in juni moeten wij de kachel aan", ook thuis in Nederland.In Dieppe komt straks gelukkig een Wabasto dealer de kachel weer repareren. Maar ja het zal toch nog wel een keertje echt zomer worden? Wij gaan steeds zuidelijker en het moet een keer gaan lukken dat we - in plaats van over de kou - over de warmte gaan klagen. Daar schrijven we dan ook wel weer een blog over. Hier in Dieppe hebben we een zeer onrustige nacht achter de rug. Het waait 6 Bft Noord en de golven lopen rechtreeks de haven in. Er ligt weliswaar een soort van golfbreker maar die doet niet veel. Het is een drijvend platform waar de golven gewoon onder doorlopen. Alle schepen in de haven liggen enorm te deinen op deze golven en de stootwillen knerpen en slaken onheilspellende kreten. Gisterenmiddag zijn we in een andere box gaan liggen en Engelse buren hebben onze lijnen aangenomen en geholpen de Skadi vast te leggen, waarna het gedurende de avond nog een paar keer nodig was om extra lijnen te bevestigen of een en ander strakker te trekken. Iedereen verkeert in hetzelfde "schuitje", ook de gigantische luxe motorjachten achter ons en we hebben samen de "orkaan" doorstaan. Om 05:30 uur waren wij en de katten het geknerp, gekreun en geknal van wind, stootwillen en lijnen zat en gingen wij aan de koffie met Odin en Freija dicht tegen ons aan op de bank, die de verloren slaap uurtjes inhaalden.
Mede door de rare weersomstandigheden, te veel wind en dus niet weg of geen wind en dan de motor aan, zijn we nog maar sporadisch lekker aan het zeilen geweest. Als dan ook nog de golven dwars inlopen is dat voor Annelies voldoende reden zich wat katterig te gaan voelen. Niet echt leuk dus.We compenseren dat wel door op onze E-Bikes te gaan fietsen en de omgeving te verkennen en we fietsen verder dan we gedaan zouden hebben zonder E-Bikes. De aanschaf hiervan blijkt dus echt een gouden greep. Toevallig lazen we gisteren een stukje in een oude Zeilen over de meest noodzakelijke dingen aan boord. daar stond de Dingy op 1, het anker op 2 en windstuurinrichting op 3. Nou bij ons staat op één met stip: de E-Bike maar dat kan uiteraard ook nog veranderen.
Freija begint nu echt op een zeekat te lijken. Ze loopt over het dek, ligt onder de buiskap op haar kleedje, gaat als het te warm is in de kuip liggen op het kunstgras kleedje van Ikea (top-aankoop)en staat nieuwsgierig met haar pootjes op de rand te kijken wat er allemaal in de haven gebeurt. We moeten haar wel in de gaten houden want nadat we haar iets teveel vertrouwen hadden gegeven waren we haar in Dieppe meteen kwijt: Mevrouw liep gezellig over de steiger te kijken wat er meer te doen was in de wereld. Odin is bang van elk geluid wat hij maar hoort. Of een van ons nu over het dek loopt, of dat er mensen over de steiger lopen of dat er een boot voorbij komt: voor hem allemaal redenen om razend snel naar binnen te vluchten. Kortom zoals wij nu zeggen een schijtebroek. We hebben ons uiteraard afgevraagd wat de reden zou kunnen zijn. Odin is toen hij nog geen jaar oud was aangereden door een auto. Dat was volgens de dierenarts kantje boord geweest. Het kan zijn dat dit een van de redenen is van zijn angst. We proberen steeds om hem kort buiten te houden met lekkere snoepjes, borstelen, op schoot houden enz. Alleen 's avonds als er niemand buiten is durft hij langer buiten te zijn en zelfs op de steiger te lopen, aangelijnd. En dan blijft het streng zijn en laten weten wat mag en niet mag en tot hoever, want eenmaal om 22:30 een avondrondje gemaakt- dan wil meneer de volgende avond weer. Alle bescheidenheid overdag van Odin heeft als voordeel dat hij zo zijn hoekjes en plekjes heeft om van alle enerverende dingen bij te komen en dan lekker opgekruld slaapt samne met zijn zus en dat geeft ons de vrijheid om er op uit te gaan en de omgeving te verkennen. Verder is alles anders dan vooral Annelies verwacht of gevreesd had: de katten zijn huiselijk, bescheiden, gehoorzaam en zeer zindelijk. Er wordt niet meer gespuugd, hooguit tijdens een ruwe zee en dan zelfs ook in de kattebak. Daar hebben we een luxe grit in dat alles verklonterd en geurloos maakt. Ze komen niet op het bed ook al ligt daar soms een plastic laken, ze willen af en toe wel even in het raamkozijn van de slaapkamer want je kan daar zo lekker spieken naar de buren...Wie had ooit gedacht dat het met de katten zo makkelijk ging?!